लेख – एक दिवस स्वतःसाठी जग

माझी लेखणी साहित्य मंच, आयोजित..

📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝

नवरात्रोत्सव माझी लेखणीचा...

🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️

दिवस- सातवा....

📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝

उपक्रम दि. २८ सप्टेंबर २०२५

📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝

विषय - एक दिवस स्वतः साठी जग...

(लेख लेखन - ५०० शब्दात)

📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝

वेळ- सकाळी ७ ते रात्री ११:३० वाजेपर्यंत...

📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝

एक दिवस स्वतःसाठी जग...

जगाच्या गडबडीच्या प्रवाहात आपण स्वतःला विसरतो, व्यक्तिमत्वाचा आत्मविश्वास गमावतो. प्रत्येक दिवसभराच्या जबाबदाऱ्या, कुटुंबाच्या गरजा, कामाच्या अडचणी आणि समाजाच्या अपेक्षा आपल्याला सतत धावत ठेवतात. अशा वेळी स्वतःसाठी वेळ राखणे म्हणजे आपल्या अंतःकरणाशी, मनाशी, आत्म्याशी सुसंवाद साधणे. एखाद्या दिवसासाठी स्वतःसाठी थांबणे म्हणजे आपले स्वप्न, इच्छा, मनाच्या डोहात दडलेले विचार आणि भावना व्यक्त करणे. तो दिवस जणू आपल्या जीवनात नव्या प्रकाशाचा किरण सोडतो, ज्यामध्ये आत्म्याला उर्जा मिळते, मनाला समाधान मिळते आणि जीवनाला अर्थ प्राप्त होतो. स्वतःच्या अस्तित्वाला समर्पित असा दिवस केवळ विलासासाठी नसून, मनाचे पोषण, अंतर्मनाची शांती आणि सर्जनशील उर्जा जागृत करण्यासाठी महत्त्वपूर्ण ठरतो. या क्षणांमध्ये आपण स्वतःच्या खोल भावनांना अनुभवतो, जुन्या ताण-तणावांना विसरतो आणि स्वतःच्या मूल्यांचा शोध घेतो. अशा दिवसांमुळे आपले अंतरंग समृद्ध होते, मनःस्थिती स्थिर होते आणि जगण्याची नवीन दिशा स्पष्ट होते.

सकाळी स्वतःसाठी वेळ काढणे म्हणजे जीवनाला नवीन आरंभ देणे. सूर्यकिरणांच्या मृदू उष्णतेत शरीर आणि मन जागृत होतात. गोड चहा किंवा सुगंधी कॉफीच्या प्याल्यात मनाची हलकीशी शांतता अनुभवता येते. आवडत्या पुस्तकातील ओळी वाचणे, मनपसंद संगीत कानात मिसळणे, अंगणातील झाडांच्या सावलीत थोडा वेळ बसणे किंवा फक्त डोळे मिटून श्वासोच्छ्वासावर लक्ष केंद्रित करणे—हे सर्व साधे पण शक्तिशाली अनुभव आहेत. या क्षणांमध्ये आपण स्वतःशी संवाद साधतो, भावनांचे आणि विचारांचे नवे पान उलगडतो. स्वतःच्या इच्छांना मान्यता देणे, स्वतःच्या स्वप्नांकडे धैर्याने पाहणे आणि मनातील भीती कमी करणे, हे सर्व या थोडक्या क्षणांमध्ये शक्य होते. सकाळी केलेले हे आत्मसंबंधाचे क्षण दिवसभर आपल्याला ऊर्जा, उत्साह आणि आत्मविश्वास देतात. स्वतःसाठी वेळ ठेवणे ही केवळ साधी क्रिया नाही; ती आपल्या जीवनाला अर्थ, सर्जनशीलता आणि संतुलन देणारी शक्ती बनते.

दुपारी स्वतःसाठी राखलेली वेळ सर्जनशीलतेसाठी असते. मनपसंद गाणी ऐकणे, चित्रकलेला वेळ देणे, कवितांचे ओळी रेखाटणे, नृत्य करणे, लेखन करणे किंवा निसर्गाच्या कुशीत फेरफटका मारणे—हे सर्व आपल्याला आनंदाच्या गोड रंगांनी भरून टाकतात. स्वतःच्या हृदयाचा आवाज ऐकणे, जगाच्या अपेक्षा बाजूला ठेवून फक्त आपल्यासाठी जगणे, हा अनुभव अप्रतिम आहे. मनातील कल्पना, भावना आणि इच्छा या सर्वांना व्यक्त करण्याची संधी मिळते. या सर्जनशील क्षणी मनाची गोंधळमुक्त आणि ताजेतवानी अवस्था तयार होते. प्रत्येक क्रियेतून आपण आपल्याशी संवाद साधतो, आत्मविश्वास वाढवतो आणि स्वतःच्या अस्तित्वाला नवा अर्थ देतो. हे क्षण इतके मौल्यवान आहेत की ते फक्त आनंद देत नाहीत, तर जीवनाच्या प्रत्येक क्षेत्रात नवे दृष्टिकोन, प्रेरणा आणि ऊर्जा देतात.

संध्याकाळच्या गारवा, सूर्यास्ताच्या सौंदर्याने मनाचा उत्साह शांतीत रूपांतरित होतो. ध्यान, योग, श्वासोच्छ्वास किंवा फक्त शांत बसणे—हे सर्व मनाला स्थिरता, संतुलन आणि जीवनातील दिशा देतात. दिनभराच्या क्रियाकलापांचा आढावा घेणे, मनातील विचारांना जुळवून घेणे, किंवा स्वतःच्या चुका आणि यशांचे मूल्यांकन करणे, हे क्षण आत्मसाक्षात्काराचा अनुभव देतात. स्वतःसाठी वेळ राखल्याने मनातील गोंधळ कमी होतो, निर्णयक्षमतेत सुधारणा होते आणि प्रत्येक नवीन संधीसाठी आत्मविश्वास वाढतो. अंतरंगातील शांती, स्पष्टता आणि संतुलन हेच आपल्याला जीवनात सामर्थ्य देतात. स्वतःसाठी घालवलेला दिवस आपल्याला केवळ मानसिक शांती देत नाही, तर भावनिक स्थिरता, नवे दृष्टिकोन आणि जीवनाच्या अर्थपूर्ण अनुभवांची संधी देखील देतो.

रात्री दिवसभराचा आढावा घेताना, स्वतःसाठी घालवलेल्या दिवसाचे महत्व जाणवते. हा दिवस केवळ विलास, आराम किंवा वेळ घालवण्याचा नव्हे; तर आत्म्याच्या पोषणाचा, अंतर्मनाच्या सखोलतेचा आणि जीवनाच्या अर्थाचा अनुभव देतो. स्वतःसाठी जगणे म्हणजे स्वतःला सन्मान देणे, स्वतःची काळजी घेणे, स्वतःच्या स्वप्नांना प्रत्यक्ष अनुभव देणे. अशा दिवसांनी आपली जीवनशैली समृद्ध होते, मनःस्थिती स्थिर होते, आणि नवीन दिवसासाठी ऊर्जा, उत्साह आणि उमेद निर्माण होते. हे अनुभव आपल्याला शिकवतात की, स्वतःसाठी वेळ राखणे हे जीवनाची गरज आहे, विलक्षण आनंद आहे आणि आत्म्याच्या विकासाचा अनमोल मार्ग आहे. या अनुभवातून जीवन अधिक सुंदर, समृद्ध आणि अर्थपूर्ण बनते, जिथे आपण फक्त जगत नाही, तर पूर्णपणे अनुभवतो, आत्म्याशी संवाद साधतो आणि स्वतःला पुन्हा शोधतो.

©गुरुदत्त दिनकर वाकदेकर, मुंबई
दिनांक : २८/०९/२०२५ वेळ : १६:०२