माझी लेखणी साहित्य मंच, आयोजित..
📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝
नवरात्रोत्सव माझी लेखणीचा...
🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️🕉️
दिवस- तिसरा.....
📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝
उपक्रम दि. २४ सप्टेंबर २०२५
📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝
विषय - मी सावित्री बोलते ....
सावित्रीबाई फुले आजच्या नारीला उद्देशून बोलतात असा आशय अपेक्षित आहे.
( लेखन - 500 शब्दात )
📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝
*वेळ- सकाळी ७ ते रात्री ११:३० वाजेपर्यंत...*
📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝📝
मी सावित्री बोलते…
आजच्या माझ्या लेकीनो, मी सावित्रीबाई तुम्हाला हाक देते आहे.
काळाच्या वाळूतून झिरपत आलेला माझा आवाज, आज नवरात्रीच्या या दिव्य पर्वावर पुन्हा उमटतो आहे.
या नऊ दिवसांच्या आराधनेत जशी आदिशक्तीची नऊ रूपं जागृत होतात, तशीच प्रत्येक स्त्रीच्या अंतर्मनातली शक्ती जागृत व्हावी, असं मला वाटतं.
मी ज्या काळी जगले, त्या वेळी स्त्री म्हणजे केवळ सावली होती—
अंधश्रद्धा, जातीभेद, दास्य, अज्ञान यांच्या बेड्यांनी जखडलेली.
पण मी ठरवलं, या अंधाराला दिवा लावायचाच.
माझा तो दिवा म्हणजे शिक्षणाचा प्रकाश.
तो दिवा पेटवताना लोकांनी माझ्यावर दगड मारले, गोमूत्र ओतलं.
पण मी थांबले नाही.
कारण मला ठाऊक होतं—जर स्त्री शिकली तर तिच्यातील दुर्गा, तिच्यातील सरस्वती, तिच्यातील लक्ष्मी जागृत होईल.
आज माझ्या लेकीनो, तुम्ही शिक्षणाने सज्ज आहात, स्वप्नांनी उन्नत आहात, संधींच्या नभात उंच भरारी घेत आहात.
हे पाहून माझं मन आनंदाने भारून येतं.
पण अजूनही काही ठिकाणी मुलगी शाळेत जाऊ शकत नाही, अजूनही तिचं बालपण लग्नाच्या बेड्यांमध्ये अडकतं, अजूनही तिच्यावर अन्याय होतो.
तेव्हा मला जाणवतं—अजूनही माझा दिवा काही कोपऱ्यांपर्यंत पोहोचलेला नाही.
म्हणूनच मी सांगते, माझ्या लेकींनो — तुम्हीच आजच्या काळातील माझ्या प्रतिमा आहात.
तुमच्यातील प्रत्येकजण एका देवीचं रूप धारण करू शकते.
कुठे सरस्वतीसारखी विद्या आणि विवेक पसरवणारी, कुठे दुर्गेसारखी अन्यायाला रोखणारी, कुठे महाकालीसारखी भीतीवर मात करणारी, कुठे कात्यायनीसारखी संकल्पशक्ती जागवणारी, कुठे महागौरीसारखी पवित्रतेचा संदेश देणारी, तर कुठे अन्नपूर्णेसारखी करुणा व ममता पसरवणारी.
ज्ञान, विवेक, आत्मविश्वास आणि करुणा—हीच तुमची खरी शस्त्रं आहेत.
सोन्याचे दागिने नव्हे, तर ज्ञानाचे किरण परिधान करा.
सौंदर्याचा नव्हे, तर स्वाभिमानाचा मुकुट मस्तकावर धारण करा.
संपत्तीची नव्हे, तर सेवाभावाची शाल अंगावर घाला.
हेच तुमचं खरं नवरात्र—स्वतःला सजवण्याचं, जागवण्याचं आणि समाजाला उजळवण्याचं.
आज तुमच्याकडे तंत्रज्ञान आहे, संवादाची साधनं आहेत.
या साधनांचा वापर करून एक दिवा दुसऱ्या दिव्याला लावा.
एखादी अनाथ मुलगी शिकायला उत्सुक असेल—तर तिच्या हातात पुस्तक द्या.
एखादी पीडित स्त्री असहाय्य असेल—तर तिचा आधार बना.
एखादी अंधश्रद्धा समाज पाळत असेल—तर तिच्याविरुद्ध आवाज उठवा.
लक्षात ठेवा, स्त्री म्हणजे केवळ कुटुंबाचं छत्र नव्हे; ती समाजाची दिशा आहे.
ती जेव्हा पुढे जाते, तेव्हा संपूर्ण समाज तिच्या पावलावर पाऊल टाकत प्रकाशाकडे निघतो.
आजच्या नवरात्रोत्सवात मी तुम्हाला आशीर्वाद देते—
तुमचा दिवा कधी विझू नये.
तुमचं स्वप्न कधी दडपलं जाऊ नये.
तुमचं पाऊल कधी थांबू नये.
जशी दुर्गा राक्षसांचा नाश करते, तशाच तुम्ही अंधार, अन्याय, अज्ञान यांचा पराभव करा.
जशी सरस्वती ज्ञानाचा झरा वाहवते, तसा तुम्ही शिक्षणाचा प्रवाह सतत वाहू द्या.
मी सावित्री—आजही जिवंत आहे.
जिथे मुलगी शाळेत जाते, तिथे माझं स्मित उमलतं.
जिथे स्त्री स्वतःसाठी आवाज उठवते, तिथे माझा आत्मविश्वास जागतो.
आणि जिथे समाज उजळतो, तिथे माझा आशीर्वाद पसरतो.
माझ्या लेकीनो, पुढे चला—
कारण जेव्हा स्त्री जागते, तेव्हा संपूर्ण विश्व जागं होतं.
©गुरुदत्त दिनकर वाकदेकर, मुंबई
दिनांक : २४/०९/२०२५ वेळ : ०७:३८
Post a Comment