कविता – कृष्णार्थ

कविता – कृष्णार्थ

आकाशातल्या निळ्या तारकांमध्ये,

गोपाळकृष्णाची बासरी गूंजते,

वाऱ्याच्या अंगणात

पिवळ्या चांदण्यांचा गंध घेऊन,

सप्तरंगी स्वप्न नाचतात.

तू आलास, कृष्णा, माझ्या अंतरंगात,

एकच ध्यास, एकच प्रेम—

सारे जग लोटले तुझ्या चरणांवर.

वृंदावनाच्या वेलीवर

हसत खेळत वाजतात तुझी गोड गाणी,

तुझ्या स्मितात हरवतो मी,

तुझ्या प्रेमात हरवतो माझा श्वास,

स्वतःचा प्रत्येक विचार…

जलाशयांवर,

चंद्राचं प्रतिबिंब घेऊन

तुझं रूप दिसतं माझ्या डोळ्यांसमोर,

मोरपंखाचा रंग,

प्रीतीचा गंध,

सुखाचे गाणे—सर्व तुझ्या स्मितात विणलेले.

हे कृष्णा,

तुझ्या भक्तीच्या प्रवाहात वाहतो मी,

अश्रू, हसू, गंध, गाणी,

सर्व काही अर्पण करतो तुझ्या चरणांवर.

कृष्णार्थ, फक्त कृष्णार्थ,

हे जीवन तुझ्या नावाने साजरे,

तुझ्या चरणी विसरतो मी जग,

तुझ्या प्रेमात हरवतो मी…

कृष्णा, अरे तूच माझा मार्ग,

तुझ्या नावाने उजळतं माझं अंतरंग.

©गुरुदत्त दिनकर वाकदेकर, मुंबई 

दिनांक : १७/०८/२०२५ वेळ : २३:३१