कविता - श्वासाचे मूल्य

कविता - श्वासाचे मूल्य

ज्यांना श्वास सहज मिळतो,
त्यांना त्याचं मोल कळत नाही.
पण ज्यांनी
एखादा श्वास मागण्यासाठी
आकाशाकडे हात पसरले आहेत,
त्यांच्या डोळ्यांत
श्वासाचं सोनं विरघळलेलं असतं...

श्वास म्हणजे केवळ हवा नव्हे —
तो जीवनाचा शपथविधी आहे.
प्रत्येक उसास्यात
एखादी आठवण विसावते,
आणि प्रत्येक श्वासात
मौनातली एक प्रार्थना गुंतलेली असते...

श्वास म्हणजे
आईच्या कुशीतला उबदार आश्वास,
प्रेयसीच्या कुजबुजीत हरवलेली धडधड,
शेवटच्या क्षणी वाऱ्यावर सोडलेली
एक अपूर्ण कविता...

तो थांबला, की काळ थांबतो,
जगण्याची सर्व भाषा थिजते,
आणि
"मी आहे" या साध्याशा विधानाला
शांत, अपरिहार्य पूर्णविराम मिळतो.

श्वासाला किंमत असते
औषधांच्या पलीकडची —
तो फक्त नाकातून घेतलेली हवा नसतो,
तर हृदयात घुसमटलेला
कोणीतरी हरवलेला चेहरा असतो...

जग जिथे पैशाने वळवता येतं,
तिथे श्वास
देवाच्या हस्ताक्षरासारखा असतो —
नियमित,
न समजणारा,
आणि
क्षणोक्षणी अनमोल ठरणारा...

©गुरुदत्त दिनकर वाकदेकर, मुंबई 
दिनांक : २४/०६/२०२५ वेळ : १५:३०

Post a Comment

Previous Post Next Post