कविता - फुला… स्वतःसाठी फुला

कविता - फुला… स्वतःसाठी फुला

फुला —

तुला नको कुणाशी तुलना,

तू जन्मलास फक्त उमलण्यासाठी…

ना गर्दीत उठून दिसायला,

ना दुसऱ्याला झाकायला —

तू फक्त असतोस…

पाकळ्यांत भरलेलं आभाळ,

आणि गंधात मिसळलेली प्रार्थना…

तुझ्या शेजारी फुललेलं फूल

कधीच तुझं मोजमाप ठरत नाही,

कारण तू वेगळा आहेस,

तुझं बीज, तुझं मातीशी नातं वेगळं आहे.

तू ना कुणावर मात करतोस,

ना कुणाला हरवतोस —

तू फक्त फुलतोस,

हळुवार, शांत, आत्मविश्वासानं…

तुझा गंध तुलाच पुरेसा आहे,

तुझं फुलणं तुलाच शोभतं,

कारण खरं सौंदर्य

कधीच दुसऱ्याच्या सावलीत उगवत नाही…

कधीतरी अलवार…

बघ त्या वाऱ्याकडे,

ज्यानं तुला हलकेच स्पर्शून

‘तू सुंदर आहेस’ असं सांगितलंय…

फुल ना,

जसा आहेस तसाच,

तुला कुणाशीच स्पर्धा करायची नाही,

फक्त स्वतःवर विश्वास ठेवायचा आहे —

कारण फुलणं ही स्पर्धा नसते,

ती असते एक साधना…

©गुरुदत्त दिनकर वाकदेकर, मुंबई 

दिनांक : १०/०५/२०२५ वेळ : १९:०८