कविता - तूच आई हवी


सुवर्णक्षण 
९.६.२०२३


तूच आई हवी

मजला लाभला । जाहलो मी धन्य । 
स्पर्श बहु पुण्य । उदराचा ॥१॥ 

कृपा केली माते । दिलेस तू श्वास। 
दिलास विश्वास | जगण्याचा ॥२॥ 

भुंगा करी दंगा । मधा लागे माशी । 
जीव तुझ्यापाशी । लेकराचा ॥३॥ 

मलाही लाभला । वसा अभंगाचा । 
संगही संतांचा | संस्कारांचा ॥४॥ 

माझिया विश्वाचा । तूच पांडुरंग । 
अवघा श्रीरंग। कैवल्याचा ॥५॥ 

भक्ता पुंडलीका । मज नाही आस । 
तूच खरा दास | पंढरीचा ॥६॥ 

तूच आई हवी । सांगतो माधवा । 
गुरु करी धावा । मातृत्वाचा ॥७॥

- गुरुदत्त दिनकर वाकदेकर,
मुंबई, महाराष्ट्र. 
दिनांक : ०८/०६/२०२३ वेळ : १८:११

Post a Comment

Previous Post Next Post