साखळी चित्रकाव्यलेखन स्पर्धा – तितिक्षा इंटरनॅशनल, पुणे
चित्र क्रमांक : २
दिनांक : १९/१२/२०२५
शीर्षक : पाण्यात उतरलेला डोंगर
काव्यप्रकार : मुक्तछंद
डोंगरांच्या कुशीत विसावलेले हे पाणी
आकाशाचे प्रतिबिंब हळूच मनात उतरवते.
ढग सावकाश सरकतात,
जणू वेळ इथे थांबून श्वास घेत आहे.
काठावर पसरलेली कोरडी माती
कधीकाळच्या ओलाव्याच्या आठवणी जपते,
आणि तलाव
मौनातूनही आपली कथा सांगत राहतो.
डोंगररांगांमधली ही शांतता
आवाजरहित, पण अर्थांनी भरलेली,
थकलेल्या मनाला
इथेच स्वतःकडे परत यावंसं वाटतं.
पाणी काहीच मागत नाही,
तरी ते जीवन देत राहतं,
जसं तितिक्षा—
सहनशीलतेतूनच आशेची बीजं पेरतं.
या अथांग निळेपणात उमगतं,
थांबणं म्हणजे हार मानणं नव्हे,
तर पुन्हा उभं राहण्यासाठी
स्वतःला सावरण्याची ही शांत तयारी आहे.
©गुरुदत्त दिनकर वाकदेकर, मुंबई
दिनांक : १९/१२/२०२५ वेळ : ०७:४७
Post a Comment