कविता – ती — मातृत्वाची ज्योत

कविता – ती — मातृत्वाची ज्योत 

ती —

फक्त स्त्री नाही,

ती म्हणजे जिवंत श्रद्धा आहे —

धैर्याचा श्वास,

संघर्षाचा अर्थ,

आणि मातृत्वाची अखंड ज्योत...

ती चालते —

वेदनांच्या विळख्यातूनही,

हातात आशेचा दिवा धरून,

कधी हसत, कधी गप्प,

पण नेहमीच पुढे जाणारी...

तिच्या डोळ्यांत असते

स्वप्नांची माळ —

आणि प्रत्येक स्वप्नामागे

असतो कष्टांचा इतिहास.

कधी ती पडते,

पण पुन्हा उभी राहते —

कारण तिचं ध्येय केवळ जगणं नाही,

तर जग निर्माण करणं असतं.

तीच्या कुशीतून

नवा श्वास जन्म घेतो,

तीच्या हृदयातून

विश्वाला मायेचं कवच मिळतं...

आणि म्हणून —

ती म्हणजे केवळ स्त्री नव्हे,

ती म्हणजे सृष्टीची स्फूर्ती,

जीवनाची मूर्ती,

आणि ममतेचा अखंड झरा...

©गुरुदत्त दिनकर वाकदेकर, मुंबई 

दिनांक : ३०/१०/२०२५ वेळ : ०९:५४